piątek, 22 stycznia 2016

44. ,,Czarodziej"

Wiersz, który w zeszycie (który prowadzę raczej chronologicznie) jest na miejscu 2, więc pochodzi jakoś z 2008-9 roku

Czarodziej


Żałuj ludzi bez miłości. W śród nich również żałuj mnie.
Tego tylko trzeba wrzucić w monotonny życia bieg.

Wszyscy myślą, że pieniądze najważniejsze w życiu są,
Lecz małe rzeczy potrafią cieszyć i rozweselić buźkę mą.

Człowiek nie po to potrafi mówić, żeby cicho siedzieć miał.
Tak nie można traktować nikogo, chyba, że sam by tego chciał.

Słowa mają wielką moc, nie każdy to docenia
Bywa, że palną byle co i żałują bez wątpienia.

Pamięci nie da wymazać się choćbyś nie wiadomo jak pragnął.
Nie zrobisz nic, a nic. Nie usuniesz jej żadną magią.

Człowiek jest tylko człowiekiem. Nie żadnym czarodziejem.
Brak mu tylko miłości i porozumienia z przeznaczeniem.
J.M.

4 komentarze:

  1. bardzo ladny ,refleksyjny wiersz
    zamyslilam sie i usmiechnelam
    dziekuje za te mila chwile
    pozdrawiam ulka

    OdpowiedzUsuń
  2. przy słowie pragnąć jest błąd ;) ma być pragnął tak poza tym jest refleksja i morał no i zmiana stylu bloga. Wszystko idzie ku lepszemu ;)
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo ładny wiersz :) Też kiedyś lubiłam tworzyć wiersze ale to już dawno i nieprawda :) Ale taki mnie sentyment naszedł czytając Twój :)

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za te kilka sekund poświęconych na pozostawienie po sobie śladu !! Pamiętaj, że każdy komentarz jest niczym furtka prowadząca prosto do twojego bloga ;) Dziękuję i pozdrawiam!