Czarodziej
Żałuj ludzi bez miłości. W śród
nich również żałuj mnie.
Tego tylko trzeba wrzucić w
monotonny życia bieg.
Wszyscy myślą, że pieniądze najważniejsze
w życiu są,
Lecz małe rzeczy potrafią cieszyć
i rozweselić buźkę mą.
Człowiek nie po to potrafi mówić,
żeby cicho siedzieć miał.
Tak nie można traktować nikogo,
chyba, że sam by tego chciał.
Słowa mają wielką moc, nie każdy
to docenia
Bywa, że palną byle co i żałują
bez wątpienia.
Pamięci nie da wymazać się
choćbyś nie wiadomo jak pragnął.
Nie zrobisz nic, a nic. Nie
usuniesz jej żadną magią.
Człowiek jest tylko człowiekiem.
Nie żadnym czarodziejem.
Brak mu tylko miłości i
porozumienia z przeznaczeniem.
J.M.
bardzo ladny ,refleksyjny wiersz
OdpowiedzUsuńzamyslilam sie i usmiechnelam
dziekuje za te mila chwile
pozdrawiam ulka
przy słowie pragnąć jest błąd ;) ma być pragnął tak poza tym jest refleksja i morał no i zmiana stylu bloga. Wszystko idzie ku lepszemu ;)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
Dziękuje za zwrócenie uwagi ;)
UsuńBardzo ładny wiersz :) Też kiedyś lubiłam tworzyć wiersze ale to już dawno i nieprawda :) Ale taki mnie sentyment naszedł czytając Twój :)
OdpowiedzUsuń