sobota, 17 października 2015

26. ,,Imię"

Jakiś czas temu rozmawiałam z kimś na temat imion i tego jak bardzo nie lubię swojego :P kartkując ostatnio mój notes z wierszami znalazłam jeden, który dawno temu napisałam pod tym kątem i mam nadzieje, że ten ktoś przypadkiem odwiedzi mojego bloga i go przeczyta ;)

,,Imię"
Chcesz poznać moje imię? Po co? Nie ja je wybrałam.
Nie odzwierciedla mnie. Naprawdę go nie chciałam!
Więc po co chcesz je poznać? Dlaczego chcesz je znać?
Przecież to jest bez sensu... nie powiem Ci i tak.
Chcę żebyś mnie poznał od zera, bez imienia.
Chcę być tą jedyną, chcę spełniać twe marzenia!
A imię niepotrzebne. Nie chcę etykiety,
Więc Ci go nie zdradzę. Przykro mi. Niestety.
Poznaj mnie prawdziwą, nieokrytą skazą,
Chcę być twym myśleniem i twoją oazą.
Miej zdanie na mój temat bez narzuceń z góry.
Miej własną opinie. Rozwal wszystkie mury.
A pewnego ranka ogarnięta myśleniem
Pozwolę Ci się nazwać wybranym przez Ciebie imieniem.
J.M.

1 komentarz:

  1. Bardzo podoba mi się ten wiersz, może w przyszłości jednak polubisz choć troszkę swoje imię.

    Masz rację, imię to kwestia narzucona, raz może się niejako połączyć z naszą osobą, innym razem nie. Pomyśl sobie zawsze, że są osoby z zupełnie dziwnymi imionami jak pewien mieszkaniec Jawy o imieniu Batman Bin Superman, czy wszystkie (chyba?) dzieci niejakiego Michała Wiśniewskiego. ;)

    O w sumie to coś jest w Twojej interpretacji, faktycznie to jakby placebo takie.
    Trzeci dotyczy sytuacji, gdy pod oknami mojej kamienicy jeździły autobusy, puszczone na objazd czasowy i wtedy jak takowy jechał wszystko się trzęsło w kredensie. Poza tym to wspomnienie wiąże się z moją śp. Babcią i jeszcze kilkoma sprawami. W sumie ciężko opisać wszystkie rzeczy związane z tym wierszem.

    Dzięki za wizytę i uznanie. :)

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za te kilka sekund poświęconych na pozostawienie po sobie śladu !! Pamiętaj, że każdy komentarz jest niczym furtka prowadząca prosto do twojego bloga ;) Dziękuję i pozdrawiam!